بیش از نیم‌قرن از حماسه سیاهکل می‌گذرد. گرامی داشت مبارزانی از والاترین انسان‌ها که آگاهانه آغوش بر مرگ گشودند تا زندگی بسازند وزندگی از آنان برای نسل ما به زایش درآید، نقطه‌ی عطفی که هنوز هم طلیعه‌اش بر جنبش کمونیستی ایران می‌تابد. آنان دل به دریا افکنانی بودند که زندگی شایسته انسان را با جان‌فشانی خود فدا کردند و با آتشی که به پا داشتند بر ستم و ستمگر زمانه خود شوریدند تا روشنگر باشند و راه را برای ما بگشایند.
آن رفقای جان‌فشان از مرگ نهراسیدند، در برابر جهل و سرکوب و سرمای جان‌سوز وقت ایستادند، تا سکوت و سکون و خموشی را برهم زنند . رزمندگانی که در دل شب تار، چراغ برافروختند و جان شیرینشان را وثیقه آرمان‌های والای انسانی و کارگری ساختند. زیستن بزرگوارشان کوتاه بود اما نقششان ماندگار. گوزن‌های عاشقی که شعله‌ی خشمشان در جنگل‌های سیاهکل، آتش کاخ ستمگران زمانه گشت و گرمای اجاق رنج‌دیدگان زمان؛ آری می‌خوانیم، می‌سراییم و می رزمیم تا نشان دهیم یاد و اندیشه‌های سرخشان روشنی‌بخش مبارزات بی‌امان ماست حتی در این روزهای پردرد و رنج.
باوجودآنکه بیش از نیم‌قرن از برافراشته شدن پرچم مبارزه مسلحانه علیه رژیم سلطنتی و دشمنان طبقه کارگر و زحمتکشان در جنگل‌های سرد و تاریک سیاهکل می‌گذرد، اما حماسه‌ی سیاهکل کماکان زنده و محبوب قلب‌ها است و پیکار آشتی‌ناپذیر و قهرآمیزش علیه مرتجعین ، سرمایه‌داران و استثمارگران کماکان پاس داشته می‌شود. سازمان فدائیان(اقلیت) ادامه‌دهنده راستین آن سنت‌های انقلابی و کمونیستی و آرمان‌های سوسیالیستی و آزادی‌خواهانه سیاهکل بوده است. فدائیان اقلیت با مبارزه پیگیر و آشتی‌ناپذیر خود علیه نظم موجود و برای تحقق شعار کار، نان، آزادی ، حکومت شورایی و استقرار سوسیالیسم، آرمان‌های سیاهکل را پی گرفته‌اند.
پنجاه و یکمین سالگرد حماسه سیاهکل را در شرایطی گرامی می‌داریم که رژیم فاسد و پوسیده‌ی جمهوری اسلامی در انواع بحران‌ها دست‌وپا می‌زند. سیاست‌های ضد انسانی و باتلاق سیاست‌های نئو لیبرالسیم رژیم حاکم، زندگی میلیون‌ها کارگر، زحمتکش و عموم تهیدستان و بی‌چیزان جامعه را به تباهی کشانده است. گرانی سرسام‌آور، بیکاری فزاینده و گسترده شدن هرچه بیشتر فقر، گرسنگی، نداری و حتی بیماری، مردم زحمتکش را به ستوه آورده است. در این دوره که ما مبارزان مشخصاً دوران پساکرونا را تجربه می‌کنیم رژیم جنایتکار جمهوری اسلامی کماکان کم‌ترین اهمیتی برای جان و مال وزندگی توده‌های زحمتکش مردم ایران قائل نیست . هرگونه صدای حق‌طلبی را با زندان و سرکوب پاسخ می‌دهد. در مقابل اعتصابات و مبارزات رو به گسترش جنبش کارگری و سایر جنبش‌های اجتماعی که ابعاد گسترده و سراسری به خود گرفته‌اند، به حربه سرکوب و دستگاه امنیتی و پلیسی‌اش متوسل می‌شود. فعالین و پیشروان عرصه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی را بازداشت و زندانی می‌کند. این در حالی است که هیچ راه‌حلی برای رفع معضلات و مشکلات و دردهای فزاینده جامعه ندارد.
علی‌رغم این سرکوب‌ها و فشارها، کارگران، معلمان، بازنشستگان و سایر اقشار زحمتکش مردم به مبارزه ادامه می‌دهند و فضای سیاسی جامعه نیز روزبه‌روز به مرحله انفجار نهایی نزدیک‌تر می‌شود. رژیم ارتجاعی که سرتاپای آن را بحران و فساد فراگرفته در بن‌بست و منجلاب دست‌وپا می‌زند، راهی برای برون‌رفت از آن پیدا نمی‌کند و هرلحظه به مرگ نزدیک تر می‌شود. تمام شواهد و المان‌های موجود این را نشان می‌دهند که عمر این رژیم به سر آمده و ارتجاع حاکم نفس‌های آخر خود را می‌کشد. زمستان رفتنی است و این، نویدبخش روزهای خوش بهاری است.
پنجاه و یکمین یادمان نبرد شورانگیز سیاهکل در زمستان ۴۹ و سال یاد بنیان‌گذاری سازمان را به‌تمامی رفقا ؛ کادرها، اعضا و هواداران سازمان تبریک می‌گوییم و بادلی آکنده از آرمان‌ها و سنت‌های انقلابی و کمونیستی فدائی و هم‌پیمان با شما بار دیگر یادآور می‌شویم که در مبارزه برای آزادی و رهایی و برای تحقق آرمان‌های سرخ سیاهکل تا پای جان ایستاده‌ایم.
ما فعالین و هواداران سازمان فدائیان(اقلیت) متشکل در هسته امیر پرویز پویان با هر بهار جوانه‌زده‌ایم و با شما وعده بهاری تازه از عشق و نیک بختی انسان‌ها را نوید می‌دهیم. مبارزات شما رفقا، مبارزه‌ی ماست و دل گرمی شما دل گرمی دل‌های ما.
برای همه رفقا و مبارزات خستگی‌ناپذیر سازمان فدائیان(اقلیت) درراه تحقق آرمان‌های کمونیستی آرزوی پیروزی داریم.
گرامی باد پنجاه و یکمین سال یاد نبرد حماسی سیاهکل
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
زنده‌باد آزادی- زنده‌باد سوسیالیسم
برافراشته باد پرچم پرافتخار سرخگون فدائی
بهمن ۱۴۰۰
هسته امیر پرویز پویان
نظرات شما