یادها ۱۳۴۹-۱۳۹۹؛ زندگینامه جان‌باختگان فدائی

جاودان باد نام و یاد جان‌فشانان فدائی در راه آزادی و سوسیالیسم

کمونیست‌ها همواره پیگیرترین مدافعان آزادی و یگانه مبارزان پرشور رهایی بشریت از قید هرگونه ستم، استثمار، انقیاد و نابرابری بوده‌اند و برای برپائی جامعه‌ای متشکل از انسان‌های آزاد و برابر پیکار کرده‌اند.

از همین روست که در تمام دوران استقرار نظم سرمایه‌داری در عرصه جهانی، پیوسته با سرکوب‌های بی‌رحمانهٔ طبقه حاکم روبه‌رو بوده‌اند که خواهان برجای ماندن نظم طبقاتی، استثمار، ستم و نابرابری انسان‌هاست.

به گواه تاریخ سراسر این دوران، میلیون‌ها کمونیست، به خاطر اهداف و آرمان‌های آزادی‌خواهانه، انسان دوستانه و سوسیالیستی به بند کشیده شدند، وحشیانه شکنجه شدند و به قتل رسیدند. در ایران نیز از همان آغاز پیدایش افکار آزادی‌خواهانه و کمونیستی، کمونیست‌ها در معرض فشار و سرکوب مرتجعین حاکم قرار گرفتند.

این سرکوب از دوران به قدرت رسیدن رضاشاه، شکلی سیستماتیک به خود گرفت و در دوران محمدرضا شاه و جمهوری اسلامی به اوج خود رسید.

اگر در دوران سلطنت محمدرضا شاه، هزاران کمونیست به بند کشیده شدند و صدها تن به جوخه‌های اعدام سپرده شدند، جمهوری اسلامی وحشی‌گری را به اوج رساند. تنها در طول نخستین دههٔ استقرار جمهوری اسلامی در ایران، ده‌ها هزار کمونیست، به جرم دفاع از آزادی و برابری به بند کشیده شدند، زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌های قرون‌وسطایی قرار گرفتند و هزاران آزادی خواه و کمونیست به جوخه‌های اعدام سپرده شدند.

سازمان ما که موجودیتش را با نبردی قهرمانانه و حماسی در سیاهکل، علیه رژیم اختناق و سرکوب محمدرضا شاه اعلام نمود و مبارزه آشتی‌ناپذیری را علیه نظم ستمگرانه حاکم آغاز نمود، از همان نخستین لحظه اعلام موجودیت خود، با بی‌رحمانه‌ترین و وحشیانه‌ترین سرکوب دستگاه‌های نظامی و امنیتی رژیم شاه روبه‌رو گردید. نخستین گروه فدائیان، قهرمانان نبرد سیاهکل، پس از شکنجه‌های وحشیانه ساواک در دادگاه‌های نظامی چنددقیقه‌ای رژیم شاه به مرگ محکوم شدند و در اسفندماه سال ۱۳۴۹ به جوخه اعدام سپرده شدند.

اما مبارزه‌ای که سازمان ما به خاطر آزادی و سوسیالیسم برپا کرد، تعطیل ناپذیر بود. به‌جای هر رفیقی که در خاک و خون غلتید، ده‌ها فدائی به پا خاستند و مبارزه را ادامه دادند. رژیم شاه، بر این پندار خام بود که با تشدید اختناق و کشتار به این موج مبارزات بی‌امان پایان خواهد داد. در سال ۵۰، دادگاه‌های نظامی رژیم، گروه‌گروه فدائیان را به اعدام محکوم کردند و به جوخه اعدام سپردند؛ اما مبارزه ادامه یافت و تا سرنگونی رژیم شاه صدها فدائی به دست دژخیمان به جوخه اعدام سپرده شدند، یا در نبردهای رودرروی جان باختند. هزاران فدائی نیز در طول این سال‌ها پس از تحمل شکنجه‌های وحشیانه ساواک، به بند کشیده شدند.

در این دوره، حدوداً ۳۰۰ تن از برجسته‌ترین کمونیست‌های ایران، فدائیان، درراه آزادی و سوسیالیسم جان باختند. بااین‌همه، با سرنگونی رژیم شاه صدها هزار کمونیست به صفوف فدائیان پیوستند. طبقه حاکم سرمایه‌دار که بیش از هر زمان دیگر، نظم ستمگرانه حاکم را درخطر سقوط می‌دید، بر وحشی‌گری و سرکوب علیه کمونیست‌ها افزود و بیش از همه، حملات خود را متوجه سازمان ما کرد.

سران جمهوری اسلامی، این سگ‌های هار پاسدار نظم سرمایه‌داری، آنچه را که شاه علیه سازمان ما انجام داد، در ابعادی بسیار گسترده‌تر به مرحله اجرا درآوردند. آن‌ها از همان فردای به قدرت رسیدن در ایران، ترور، اعدام و زندان را در دستور کار قراردادند. گروهی از فدائیان را اندکی پس از قیام ۲۲ بهمن، به‌ویژه در کردستان، ترکمن‌صحرا و تعداد دیگری از شهرهای ایران به جوخه اعدام سپردند و باندهای شبه‌نظامی به ترور فعالان سازمان متوسل شدند. تا سال ۶۰ ده‌ها تن از فدائیان به قتل رسیدند و صدها تن به بند کشیده شدند. با آغاز سرکوب‌های گسترده در سال ۶۰ تا اواسط دههٔ ۶۰ رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی، صدها تن از فدائیان اقلیت را در سراسر ایران تیرباران کرد و هزاران تن را سال‌ها زیر وحشیانه‌ترین شکنجه‌ها در زندان‌های قرون‌وسطایی به بند کشید. گروهی از این مبارزان کمونیست نیز در سال ۶۷ به خاطر ایستادگی و دفاعشان از منافع طبقاتی کارگران و پایبندی‌شان به آزادی و سوسیالیسم، در جریان کشتار زندانیان سیاسی به قتل رسیدند.

گستردگی وحشی‌گری و کشتار جمهوری اسلامی در این سال‌ها به حدی است که سازمان ما تاکنون نتوانسته است اسامی تمام رفقانی را که در سراسر ایران توسط دژخیمان حکومت اسلامی، اعدام شدند، جمع‌آوری کند. درمجموع تعداد جان‌باختگان سازمان، در این سال‌ها حدوداً بین ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ نفر است؛ بنابراین لیست جدید جان‌باختگان سازمان که اکنون انتشار می‌یابد، بازهم ناقص است.

علاوه بر این، در زندگی‌نامه رفقا و یا تاریخ‌ها، ممکن است اشتباهاتی وجود داشته باشد.

با سپاس از تمام رفقا، دوستان و خانواده‌های عزیز جان‌باختگان فدائی که سازمان را در تهیه این لیست یاری رساندند، بازهم درخواست می‌کنیم که سازمان را در تکمیل این لیست و رفع نواقص و اشتباهات یاری رسانند.

زنده نگه‌داشتن نام و یاد این قهرمانان مبارزات کارگران و زحمتکشان درراه آزادی و سوسیالیسم، وظیفه تمام انسان‌هایی است که برای رهایی بشریت ستمدیده و استقرار نظمی انسانی و کمونیستی مبارزه می‌کنند.

همان‌گونه که تجربه و تاریخ نشان داده است، طبقات مرتجع با تمام ددمنشی و بی‌رحمی‌شان قادر نیستند، چرخ تاریخ را متوقف سازند. آن‌ها سرانجام به همراه نظم پوسیده‌ای که دورانش سپری‌شده است، از پای درمی‌آیند و نابود می‌شوند.

به‌رغم تمام وحشی‌گری رژیم سلطنتی و جمهوری اسلامی، سازمان ما به‌عنوان سازمانی که از اهداف و منافع طبقه کارگر دفاع می‌کند و برای برپائی یک انقلاب اجتماعی و استقرار نظمی کمونیستی تلاش می‌کند، در طول تمام این سال‌ها پیگیرانه به مبارزه خود ادامه داده و پاسدار اهداف و آرمان‌های آزادی‌خواهانه و کمونیستی بوده است. توقفی در این پیکار نخواهد بود تا روزی که طبقه کارگر با انقلاب خود نظم موجود را از بیخ و بن براندازد و جامعه‌ای متشکل از انسان‌های آزاد و برابر برپا گردد که دیگر در آن اثری از استبداد، اختناق، سرکوب، ستم، تبعیض، نابرابری و استثمار وجود نداشته باشد.

پیروزی از آن طبقه کارگر و کمونیست‌ها خواهد بود.

 

جاودان باد نام و یاد جان‌باختگان فدائی

زنده‌باد آزادی – زنده‌باد سوسیالیسم

سازمان فدائیان (اقلیت)

متن کامل در فرمت پی دی اف

یادها ۱۳۴۹-۱۳۹۹؛ زندگینامه جان‌باختگان فدائی

POST A COMMENT.