جنبش دانشجویی ایران طی ده سال گذشته از رشد و شکوفایی غیر قابل انکاری برخوردار بوده است. حضور اعتراضی دانشجویان، در همراهی با جنبش وسیع توده های مردم ایران و نیز ایستادگی این جنبش در مقابله با

چهل سال از تولد سازمان چریک های فدایی خلق ایران گذشت. چهل سال پیکار،مبارزه و از خودگذشتگی، چهل سال در میانه اشک و آتش و خون، چهل سال امید و انتظار، چهل سال شکست و پیروزی، چهل سال مقاومت علیه

جنبش دانشجویی ایران، با برگزاری شور انگیز  مراسم روز تاریخی ١۶ آذر، یک بار دیگر حضور مبارزاتی و ماهیت مترقی، آزادیخواهانه و ضد دیکتاتوری این جنبش را به گوش حاکمان مستبد جمهوری اسلامی رساند. به

شانزده آذر سال ٨٨ یکی از پرشکوه‌ترین شانزده آذرهای تاریخ بود. روزی که رژیمِ تازیانه و جنایت، با عفریت‌های دوره‌گرداش، با تفنگ‌هایی که برای فریب من و تو یک روز به لوله‌های‌اش گُل آویزان کرده

یش از سه دهه است که جمهوری اسلامی در تلاش است تا فضای دانشگاه های کشور را “اسلامی” کند. این تلاش رژیم، نه تنها نتیجه ای در خور برایش نداشته است، بلکه هم اکنون، دانشگاه و دانشجویان بیش از هر زمان

جنبش دانشجویی ایران در طی ده سال گذشته روند رو به رشد غیر قابل انکاری را پشت سر گذاشته است. این جنبش، به رغم فراز و فرودهایی که طی  ده سال گذشته با آن مواجه بوده اما، به جرأت می توان گفت که در

روز جمعه ١٠ مهر ماه، محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، در گردهمائی مسئولان بسیج دانشجویی دانشگاه های ایران، به مزدوران بسیجی اعلام کرد که: در مقابله با ناآرامی های احتمالی در

جنبش دانشجویی و دانشجویان دانشگاه های مختلف ایران، هم اکنون شرایط حساس و سرنوشت سازی را پیش رو دارند. تحولات سه ماهه اخیر در ایران، به ویژه خیزش انقلابی جوانان، دانشجویان و توده های میلیونی مردم،

هجده تیر ماه امسال، مصادف بود با  دهمین سالگرد قیام دانشجوئی تهران در سال ٧٨. قیام و خیزشی  که از  ١٨ تیر شروع و تا ٢٣ تیر ماه به مدت شش روز ادامه یافت. این حرکت اعتراضی که در آغاز توسط دانشجویان

شانزده آذر که به پاس گرامی داشت یاد سه دانشجوی مبارز دانشگاه تهران، احمد قندچی، شریعت رضوی و  مصطفی بزرگ نیا، به عنوان روز دانشجو نام گذاری شده است، در جامعه و در اذهان توده های مردم، همواره