کشتار بی‌رحمانه مردم رنجدیده فلسطین بدون وقفه ادامه دارد. تمام درودیوارها و زمین غزه به خون کودکان، زنان و مردان فلسطینی آغشته است.ارتش دولت صهیونیستی و اشغالگر اسرائیل با پیشرفته‌ترین و مرگبارترین سلاح‌ها و ادوات جنگی ۷۳ روز است که شبانه‌روز غزه را می‌کوبد. آمار کشته‌ها از ۱۹ هزار نفر فراتر رفته و زخمی‌ها به بیش از ۵۱ هزار نفر رسیده است. اغلب ساختمان‌ها حتی بیمارستان‌ها و مدارس در شمال غزه با خاک یکسان شده‌اند. خان یونس در جنوب غزه نیز سرنوشت مشابهی داشته است. ده‌ها خبرنگار، صدها کادر درمانی و هزاران کودک به دست ارتش اشغالگر اسرائیل کشته‌شده‌اند. در نوار غزه با هیچ معیاری نمی‌توان از جنگ سخن گفت. آنچه در نوار غزه جاری است همانا یک نسل‌کشی، قتل‌عام مردم بی‌دفاع و پاک‌سازی منطقه از فلسطینی‌هاست.
کرانه باختری نیز از هجوم نژادپرستان صهیونیست در امان نمانده است. شهرک نشینان نژادپرست مناطق اشغالی کرانه باختری که هزاران قبضه سلاح پیشرفته در اختیارشان قرار داده‌شده نیز قتل و کشتار فلسطینی‌ها در این منطقه را تشدید نموده‌اند. صدها فلسطینی در کرانه باختری به دست این افراد و ارتش اسرائیل به قتل رسیده‌اند.
دولت‌های اروپایی نه‌فقط چشم‌های خود را عامدانه براین فاجعه انسانی فروبسته‌اند بلکه همراه با دولت امپریالیستی آمریکا مشوق این جنایات و حامی دولت نژادپرست اسرائیل بوده‌اند. این دولت‌ها افزون بر حمایت‌های سیاسی و دیپلماتیک، ازلحاظ مالی به‌ویژه تسلیحات نظامی نیز از دولت صهیونیستی اسرائیل پشتیبانی نموده و تجهیزات پیشرفته جنگی و نیازهای این دولت برای کشتار و قتل‌عام مردم فلسطین را در اختیار آن قرار داده‌اند. بعد از امپریالیسم آمریکا به‌عنوان حامی اصلی دولت نژادپرست و تجاوزگر اسرائیل، قدرت‌های امپریالیستی اروپا نیز با تمام توان از جنایات فجیع و کشتار مردم بی‌دفاع فلسطین به دست ارتش اشغالگر اسرائیل حمایت نموده و خواه‌ناخواه در این کشتار بزرگ و جنایت دهشتناک سهیم و شریک‌اند. نه مردم جهان و نه تاریخ هرگز این جنایت بزرگ ارتش اشغالگر اسرائیل و حامیان آن را فراموش نخواهد کرد.
نهادهای بین‌المللی گاه سعی دارند با تصویب برخی قطعنامه‌ها و تصمیمات نقش بی‌چون‌وچرای جنایت‌کارانه این دولت‌ها را کمرنگ یا آن را تلطیف کنند. مجمع عمومی سازمان ملل متحد ۲۱ آذر ۱۴۰۲ ( ۱۲ دسامبر) قطعنامه آتش‌بس فوری در غزه را تصویب کرد. اما این مصوبه حتی ذره‌ای از شدت کشتار مردم غزه و تخریب اماکن مسکونی نکاست. قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل درواقع کاغذ پاره‌ای بیش نبود و دور انداخته شد. چنانکه قطعنامه پیشین مجمع مصوب ۵ آبان ۱۴۰۲ ( ۲۷ اکتبر) کاغذ پاره‌ای بیش نبود و به دور افکنده شد.
جالب اینجاست که دولت‌های تصویب‌کننده این قطعنامه‌ها در همان لحظه تصویب و اعلام، تأکید می‌کنند این قطعنامه ” الزام‌آور نیست”. شورای امنیت سازمان ملل نیز در تاریخ ۱۸ آذر ۱۴۰۲ ( ۹ دسامبر) قطعنامه آتش‌بس فوری در غزه را تصویب نمود. اما این قطعنامه مانند ده‌ها مورد مشابه توسط دولت آمریکا وتو شد.آمریکا از سال ۱۹۴۸ تاکنون ده‌ها قطعنامه علیه دولت اسرائیل را وتو نموده است. افزون براین، دولت نژادپرست اسرائیل حتی به قطعنامه‌های وتو نشده‌ی شورای امنیت سازمان ملل که ظاهراً الزام‌آور هم هستند نیز هرگز وقعی ننهاده است. از سال ۱۹۴۸ تاکنون صدها قطعنامه در رابطه با دولت اسرائیل و مسئله فلسطین توسط شورای امنیت، مجمع عمومی و شورای حقوق بشر سازمان ملل به تصویب رسیده است اما هیچ‌یک از این قطعنامه‌ها مانع ادامه اشغالگری و گسترش مناطق اشغالی و شهرک‌سازی‌های یهودی‌نشین و مانع کشتار و آواره سازی مردم بی‌دفاع فلسطین نبوده است. تجربه مکرر این واقعیت را اثبات نموده که این تیپ نهادهای بین‌المللی اساساً در خدمت قدرت‌های بزرگ جهانی و پیش برنده سیاست آن‌هاست . تا جایی که به مردم برمی‌گردد، از این امام‌زاده‌ها معجزه‌ای ساخته نیست و تاریخ‌مصرف آن‌ها به پایان رسیده است.
دشمی با خلق محروم فلسطین هرچقدر در کمپ دولت‌ها به‌ویژه دولت‌های امپریالیستی پررنگ است ، دوستی‌ها اما در اردوی کارگران، زحمتکشان و افکار عمومی جهان بسی پررنگ‌تر بوده است.
تا آنجا که به افکار عمومی و واکنش مردم در کشورهای جهان برمی‌گردد، به‌جرئت می‌توان گفت ابعاد حمایت از مردم فلسطین در شکل سازمان‌دهی اعتراضات و تظاهرات خیابانی و در محکومیت کشتار مردم فلسطین بسیار گسترده بوده است. به‌رغم مخالفت دولت‌ها و مانع‌تراشی‌ها، همه‌جا کمپین‌های همبستگی با مردم فلسطین راه افتاد. جمعیت‌های کثیری از مردم شهرها و کشورهای جهان به‌ویژه اروپا و حتی آمریکا، در ابعادی وسیع و گاه چند صدهزارنفره به خیابان آمدند. راهپیمایی و تظاهرات باشکوهی که می‌توان گفت جز در موردحمایت از مردم ویتنام نباشد، در هیچ مورد دیگری سابقه نداشته و با آن قابل‌مقایسه نیست. اعتراضات شکوهمند مردم جهان در همبستگی با مردم فلسطین و محکومیت جنایات دولت اسرائیل یک‌بار دیگر نشان داد روحیه ستم‌ستیزی و ظلم ناپذیری و همدردی و همبستگی انسانی زحمتکشان در این جهان پهناور همچنان زنده و پابرجاست.
حمایت از مردم فلسطین و همبستگی با ساکنین غزه، محکومیت دولت نژادپرست اسرائیل اما فقط به این اشکال که در نوع خود نیز کم‌نظیر بود خلاصه نمی‌شود. نمونه بسیار برجسته این همبستگی را در استقبال کارگران و اتحادیه‌های کارگری از فراخوان اتحادیه‌های کارگری فلسطین شاهد بودیم. در پاسخ به فراخوان اتحادیه‌های کارگری فلسطین خطاب به کارگران و اتحادیه‌های کارگری برای اعتراض به جنایات دولت صهیونیستی اسرائیل و در حمایت از مردم فلسطین، شور حال گسترده‌ای در اردوی کارگران پدیدارشد. کارگران و اتحادیه‌های کارگری در بسیاری از کشورها به فراخوان پاسخ مثبت دادند و در اشکال ابتکاری گوناگونی همبستگی خود را با مردم فلسطین نشان دادند.
محاصره و بلوکه کردن کارخانه‌های اسلحه‌سازی و شرکت‌های فروش تسلیحات نظامی به اسرائیل که به‌طور همزمان در ۳ کشور( انگلستان، فرانسه و هلند) به اجرا درآمد، یکی از ابتکارات جالب کارگران و اتحادیه‌های کارگری اروپا بود.
روز پنجشنبه ۱۶ آذر۱۴۰۲ ( ۷ دسامبر) بیش از هزار کارگر ، ۴ کارخانه تولیدکننده قطعات تسلیحاتی را در انگلستان بلوکه کردند. کارگران و زحمتکشانی از اتحادیه‌های گوناگون مانند: اتحادیه‌های GMB؛ Unite، UNISON، ، اتحادیه آموزش ملی (NEU)، انجمن پزشکی بریتانیا (BMA)، اتحادیه دانشگاه و کالج (UCU)، اتحادیه پخش، سرگرمی، ارتباطات و تئاتر (BECTU)، و اتحادیه کارگران نانوایی، غذا و متحدان (BFAWU) ، که زیر پرچم “کارگران برای فلسطینی آزاد” گردآمده بودند، با اقدام شجاعانه خود از مردم بی‌دفاع فلسطین حمایت کردند.
اقدام روز پنجشنبه سومین اقدامی بود که توسط “کارگران برای فلسطین آزاد” برگزار شد. در ۲۶ اکتبر، بیش از ۱۵۰ عضو اتحادیه کارگری تحت عنوان همین پرچم، کارخانه Instro Precision یکی از زیرمجموعه‌های Elbit Systems – شرکت تخصصی درزمینهٔ طراحی و تولید سیستم‌های نظامی و پروژه‌های نظامی، در” کنت ” را متوقف کردند. در ۱۰ نوامبر، “کارگران برای فلسطین آزاد” BAE Systems یک شرکت بین‌المللی فعال در صنعت دفاع و هوافضا، در” روچستر” را محاصره و بلوکه کردند. بیش از چهارصد اتحادیه کارگری در این محاصره شرکت کردند. همچنین بیش از شش‌صد کارگر ، شرکت عظیم و فعال در صنایع هوافضا، دفاع و فضایی( Eaton Mission Systems) در “بورنموث” را بلوکه کردند. این شرکت نیز قطعاتی برای هواپیمای F-35 تولید و صادر می‌کند. کارگران همچنین سیستم‌های BAE را در فرودگاه “سملسبری” در “لنکاوی ” مسدود کرده‌اند. بدنه عقب جت‌های جنگنده F-35 در این مجتمع ساخته می‌شود. برایتون و هوو اکشن گروه فعال مدافع فلسطین، کارخانه تسلیحاتی “L3Harris Release & Integrated Solutions Ltd” مستقر در برایتون و هوو را هدف قرار داده‌اند. این کارخانه، F-16 و F-35 های عرضه‌شده توسط ایالات‌متحده را که توسط نیروهای دفاعی اسرائیل در بمباران فعلی غزه استفاده می‌شود، تجهیز می‌کند.
BAE Govan یکی دیگر از شرکت‌های تسلیحاتی بریتانیا توسط کارمندان گلاسکو تعطیل شد. BAE Systems اجزای هواپیمای F-35 و مسلسل‌های Mk 38 Mod 2 را تولید می‌کند.
“جنی”، یکی از اعضای اتحاد” کارگران برای فلسطین آزاد” می‌گوید: ” بمب‌های ساخت بریتانیا دوباره بر سر فلسطینی‌ها در سراسر غزه که در تله مرگ زندانی‌شده‌اند و به آن‌ها دستور تخلیه می‌دهند درحالی‌که جایی امن برای رفتن ندارند، می‌بارد”.
“مش” دکتری که به نمایندگی از کارکنان بهداشتی در محاصره‌ها شرکت می‌کنند، می‌گوید: ” به‌عنوان کارکنان مراقبت‌های بهداشتی، از سوگواری برای مرگ همکارانمان – پرستاران، دندان‌پزشکان، پزشکان، دانشجویان و سایر کارکنان بهداشتی – همراه با تمام فلسطینی‌هایی که توسط رژیم اسرائیل قتل‌عام شده‌اند، خسته شده‌ایم. ما اینجا ایستاده‌ایم و شرمنده هستیم که سلاح‌های مورداستفاده در پاک‌سازی قومی فلسطین تا حدی در کارخانه‌های ما ساخته‌شده است.”
اسرائیل اکنون خشونت خود را از سر گرفته است: تبدیل بیمارستان‌ها به گورستان، با استفاده از تجهیزات تولیدشده در همین کارخانه. ما به‌عنوان کارکنان بهداشت، وظیفه اخلاقی داریم اعتراض کنیم و تا پایان اشغال آرام نخواهیم نشست.
در دانمارک نیز فعالین ضد جنگ و تعدادی از فعالان و نمایندگان سرشناس کارگری در اعتراض به فروش سلاح و تجهیزات جنگی به اسرائیل، تمامی ورودی‌های کارخانه” سوبورگ” را که یک شرکت اسلحه‌سازی دانمارکی حامی اسرائیل است مسدود کردند. معترضین، ورودی کارخانه اسلحه‌سازی “تر ما” را به‌عنوان اعتراض سد کردند. آن‌ها صاحبان این کارخانه را به دست داشتن در تجارت خونین متهم کردند. این کارخانه قطعات بمب‌افکن‌های اف-۱۶ و اف-۳۵ را به وزارت دفاع اسرائیل می‌فروشد.
در بروکسل نیز با فراخوان حدود ۴۰ تشکل و اتحادیه ازجمله سندیکاهای کارگری FGTB و CSC ، جنبش کارگری مسیح ( (MOC اتحادیه‌ها و سازمان‌های غیردولتی، انجمن بلژیک- فلسطین، اتحادیه یهودیان مترقی بلژیک (( (UPJB، سازمان صلح بلژیک ( CNCD) ، زندگی زنان Vie Féminineو …با خواست آتش‌بس فوری و توقف کشتار در غزه و انتقاد از موضع اروپا تظاهرات چند ده‌هزارنفره‌ای برگزار شد.
فدراسیون جهانی اتحادیه‌های کارگری(دبلیو. اف. تی. یو) با ۱۰۵ میلیون عضو در ۳۳ کشور در ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳ یک کمپین همبستگی بین‌المللی با مردم فلسطین را اعلام کرد.این فدراسیون از اعضایش خواست با شعارهای “همبستگی با مردم فلسطین”،” نه به ریاکاری امپریالیستی”،” راه‌حلی عادلانه و مسالمت‌آمیز برای مسئله فلسطین.” حملات اسرائیل به افراد بی‌دفاع در غزه را محکوم و حمایت دولت‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و متحدان آن‌ها از اقدامات اشغالگرانه و جنایت‌کارانه اسرائیل را غیرقابل‌قبول اعلام کنند.
در همین رابطه کارگران بندری در جنوای ایتالیا با شعار «جنگ ازاینجا شروع می‌شود» محموله‌های تسلیحاتی به اسرائیل را مسدود کردند. این اقدام توسط «انجمن کارگران بندری مستقل (CALP) و در اعتراض به کشتار مردم فلسطین برگزار شد. “انجمن کارگران بندری مستقل»، در فراخوان خود برای مسدود کردن، خواستار پایان دادن به تمام معاملات تسلیحاتی در بندر جنوا شد
چندین سازمان دانشجویی ضد جنگ باشعارهایی چون” دشمن در خانه ما است، ما با جنگ مبارزه می‌کنیم” نیز در این اعتراض حضور داشتند. جولیان گراناتو و ماریا کولوت، دو سخن‌گوی «قدرت در دست مردم» که بخشی از اتحاد مردمی است، گفتند، “ما به فراخوان اتحادیه‌های کارگری فلسطین برای مسدود کردن محموله‌های تسلیحاتی پاسخ دادیم و به کارگران بندری جنوا پیوسته‌ایم.همبستگی نباید فقط به کلمات محدود شود، بلکه باید ابتکاراتی را ایجاد کند که قادر به مختل کردن مکانیسم‌های جنگی باشد که مرگ را به غزه می‌رساند.
فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل‌ونقل (ITF) نیز خواستار آتش‌بس فوری شد و در بیانیه‌ای که نهم اکتبر انتشار داد نوشت:”
ما از همه اتحادیه‌های کارگری وابسته به فدراسیون بین‌المللی کارگران حمل‌ونقل می‌خواهیم که به ما بپیوندند تا با صدای رسا برای صلح بگوییم و در مواجهه بابی عدالتی‌ها همان‌طور که در طول تاریخ انجام داده‌ایم، اقدام کنیم.”
در بلژیک، اتحادیه‌های کارگران حمل‌ونقل ، در حمایت از مردم غزه و علیه کشتار فلسطینیان به دست ارتش اسرائیل، بیانیه مشترکی صادر کردند. این اتحادیه‌ها عزم خود را برای امتناع از بارگیری یا تخلیه سلاح در مسیر ترانزیت به اسرائیل را اعلام کردند و در بیانیه‌ای از اعضای خود که در بندرها و فرودگاه‌ها کار می‌کنند خواستند تا از بارگیری سلاح‌های تولیدشده در این کشور برای ارسال به اسرائیل جلوگیری کنند. در بیانیه اتحادیه‌های کارگران حمل‌ونقل در بلژیک ازجمله چنین آمده است:” درحالی‌که نسل‌کشی در فلسطین ادامه دارد، کارگران در فرودگاه‌ها و بنادر بلژیک شاهد هستند که سلاح‌ها به میدان جنگ می‌رود. بارگیری این سلاح‌ها به کشتار مردم بی‌گناه کمک می‌کند.” این کارگران تأکید و تضمین نموده‌اند که تا پایان جنگ، محموله سلاح از مسیر بلژیک به سمت اسرائیل نرود.
در اسپانیا بیش از ۲۰۰ سازمان، ازجمله دو اتحادیه کارگری بزرگ اسپانیا “CCOO” و “UGT”، “فدراسیون سندیکاهای روزنامه‌نگاران”، “آژانس تحقیقات صلح اسپانیا”، “سازمان بوم‌شناسان در عمل”، “هماهنگی سازمان‌های اسپانیایی برای توسعه و پلات فرم قربانیان وام مسکن”، آغاز کارزار “بیایید به تجارت اسلحه با اسرائیل پایان دهیم” را اعلام کردند.
گابریلا سِرا، رئیس “شورای ارتقای صلح کاتالونیا” در یک کنفرانس مطبوعاتی که در بارسلونا برگزار شد گفت:” اسپانیا و دیگر کشورهای اروپایی باید فروش تسلیحات به اسرائیل را متوقف کنند”
کارگران بارانداز بندر بارسلونا در اسپانیا نیز با انتشار بیانیه، رسماً اعلام کردند که از بار کردن تجهیزات نظامی به اسرائیل خودداری خواهند کرد. باراندازان از تمام کارگران بنادر در اسپانیا خواستند به آن‌ها بپیوندند تا برای وادار ساختن دولت اسرائیل و دول پشتیبان آن به توقف نسل‌کشی و جنگ در فلسطین، مخصوصاً در غزه، جنبشی بین‌المللی راه بیندازند.
در یونان نیز به دعوت تشکل‌های کارگری و در رأس آن اتحادیه سراسری کارگران این کشور “PAME” هزاران کارگر در دفاع از مردم فلسطین، در آتن به خیابان آمدند و با سردادن شعارهایی چون: ” قتل‌عام را متوقف کنید” ، “ما شریک جنایت نخواهیم بود!” خواهان توقف فوری هرگونه حمایت دولت یونان و اتحادیه اروپا از دولت اسرائیل در جریان حمله به نوار غزه شدند. کارگران یونانی در دوم نوامبر در فرودگاه بین‌المللی آتن نیز اعتراضات مشابهی علیه جنایات دولت اسرائیل در غزه برگزار نمودند. آن‌ها از باراندازان سراسر کشور خواستند از حمل سلاح متعلق به دول عضو ناتو برای اسرائیل خودداری کنند. در تجمعات و اعتراضات خیابانی کارگران، دانشجویان یونان نیز مشارکت گسترده‌ای داشتند.
در این میان اما واکنش کارگران و اتحادیه‌های کارگری هند پیرامون کشتار دولت اسرائیل در غزه بسیار برجسته و درخشان بود. “مرکز اتحادیه‌های کارگری هند” ضمن محکوم نمودن اقدامات ضد انسانی دولت اسرائیل علیه کارگران فلسطینی فاش ساخت که دولت صهیونیستی اسرائیل در جریان کشتار مردم فلسطین و نسل‌کشی در غزه، دستور اخراج کارگران فلسطینی شاغل در بخش‌های مختلف اسرائیل را نیز صادر نموده و در همان حال “انجمن شرکت‌های ساختمانی اسرائیل” از دولت هند درخواست نموده ۵۰ تا ۱۰۰ هزار کارگر به‌ویژه کارگران ساختمانی را برای کار در اسرائیل اعزام کند. این درخواست، هم به‌صورت مستقل و هم از طریق دولت اسرائیل به دولت هند ابلاغ‌شده است. در همین رابطه “فدراسیون کارگران ساختمانی هند” قطعنامه‌ای را در “مخالفت فعال” با هرگونه تلاش برای اعزام کارگران هندی به اسرائیل تصویب نمود که مورد استقبال و پشتیبانی “مرکز اتحادیه‌های کارگری هند” قرار گرفت. این “مرکز ” ضمن مخالفت شدید با این درخواست، قاطعانه از دولت هند خواست که این درخواست را رد کند. “مرکز اتحادیه‌های کارگری هند” از دولت هند خواست از آتش‌بس فوری و ” تضمین یک میهن فلسطینی با مرزهای پیش از ۱۹۶۷ ” حمایت کند. “مرکز اتحادیه‌های کارگری هند” ضمن فراخوان تجمع و اعتراض در روزهای ۷ الی ۱۰ نوامبر، از طبقه کارگر خواست که نسل‌کشی جاری در فلسطین را که توسط امپریالیسم آمریکا حمایت می‌شود، محکوم کند. و بدین‌سان کارگران هند همبستگی عمیق کارگری خود را با کارگران و مردم فلسطین اعلام نموده و به دفاع از آرمان‌های خلق فلسطین برخاستند.
در ترکیه و بسیاری از کشورهای دیگر نیز کارگران و اتحادیه‌های کارگری با صدور بیانیه یا برپایی تجمعات گسترده، به حمایت از مردم بی‌دفاع فلسطین برخاستند و کشتار بی‌رحمانه مردم غزه توسط ارتش اشغالگر اسرائیل را محکوم نمودند.
در ایران سندیکای کارگران شرکت واحد هم‌صدا با دیگر اتحادیه‌های کارگری در جهان جنایات دولت اسرائیل را محکوم کرد و خواهان آتش‌بس فوری و پایان دادن به جنگ و محاصره غزه شد.گروه اتحاد بازنشستگان و برخی دیگر از تشکل‌ها نیز اقدامات ارتش اشغالگر اسرائیل را محکوم کردند.
این تنها شمه‌ای از مبارزات و اقدامات اعتراضی کارگران در حمایت از مردم فلسطین بود. حضور فعال کارگران و اتحادیه‌های کارگری درصحنه حمایت و همبستگی با مردم فلسطین و حجم عظیم کارگرانی که در سراسر جهان وارد یک کارزار مبارزاتی شدند، در کنار مبارزات و تجمعات گسترده و پرشمار سایر اقشار زحمتکش، پدیده مبارکی است که باید آن را به فال نیک گرفت. در شرایط کنونی این‌یکی از مؤثرترین اشکال مبارزه در حمایت از مردم فلسطین و آرمان‌های خلق فلسطین است.یک اقدام و مبارزه بین‌المللی که درعین‌حال می‌تواند سرمایه‌داران و دولت‌های امپریالیستی را در هر کشور زمین‌گیر کند. نگاهی به اعتصاب‌ها و اعتراض‌های کارگری در مقیاس جهانی در چند سال اخیر، این واقعیت را اثبات می‌کند که کارگران آرام‌آرام در این سال‌ها رو آمده‌اند. این پدیده درواقع چشم‌انداز امیدبخشی را فراروی کارگران و تمام زحمتکشان جهان قرار داده است. تحرک و ابتکار عمل طبقه کارگر در مقیاس جهانی در حمایت از مردم فلسطین نیز گویای همین واقعیت و پیشرفت جنبش طبقه کارگر است.
جنگ‌ها و تجاوزات امپریالیستی و کشتارهایی که در اساس بر پایه تأمین منافع سرمایه بین‌المللی و قدرت‌های امپریالیستی بر مردم جهان تحمیل می‌شوند، ماهیت عمیقاً ضد انسانی نظام سرمایه‌داری و ضرورت نابودی آن را یادآوری می‌کنند. جنگ، تخریب و آوارگی، کشتار، ناامنی، بیکاری، فقر، تضادها و مصائب بی‌شمار و فزاینده اجتماعی و یک زندگی ناامن و بی چشم‌انداز، تماماً ره‌آورد نظام سرمایه‌داری است که پیوسته تشدید شده‌اند. اقدامات کارگری اخیر در همبستگی و حمایت مردم فلسطین و محکومیت دولت نژادپرست اسرائیل، یک‌بار دیگر قدرت عظیم کارگران و طبقه کارگر جهانی را به نمایش گذاشت. این رویدادها نشان داد که طبقه کارگر، کنار مردم رنجدیده فلسطین و کنار تمام رنجدیدگان و زحمتکشان جهان و در برابر دولت زور گوی اسرائیل و تمام زورگویان و ستمگران جهان ایستاده است. این رویدادها یک‌بار دیگر قدرت طبقه کارگر و این واقعیت را اثبات کرد که هر مشکل جدی در هر محدوده‌ای اگر بخواهد به‌طور قطعی حل شود، طبقه کارگر باید آنجا حضورداشته باشد. تضادها و معضلات و جنگ‌ها و کشتارهای نظام سرمایه‌داری را تنها طبقه کارگر می‌تواند پایان دهد، از این طریق که این نظام را در اعماق گوری که با دست خود حفر نموده برای همیشه دفن کند و بر فراز آن پرچم سوسیالیسم را به اهتزاز درآوَرَد.
نظرات شما