علماء قرن نوزده‌ام بحث‌های کم‌وبیش عمیقی درباره قوای محرکه اجتماعات بشری می‌نمودند. یکی از آن‌ها مقاله‌ای تحت عنوان “عقل و احساسات، عوامل ترقی” منتشر نمود. در آن مقاله مؤلف با اتکا به نظریه اسپنسر، می‌خواست ثابت نماید که در ترقی و تکامل بشری نقش مهم با احساسات است و عقل دارای نقش غیر مهم و یا صاحب اهمیت درجه دوم است…
نظرات شما